Όταν ο λόγος και η τέχνη συναντά τον παιδικό ενθουσιασμό, τον αυθορμητισμό και την φαντασία, τότε όλα γίνονται απλά, αληθινά, πρωτότυπα και δημιουργικά. Αυτό συνέβη με τους μαθητές της α’ Γυμνασίου του σχολείου μας, όταν διάβασαν το βιβλίο της βραβευμένης συγγραφέα, Ελένης Πριοβόλου, «Καπετάν Ζωή» μετά από πρόταση της φιλολόγου τους, Κικής Ιντζεβίδου, στο πλαίσιο του μαθήματος της λογοτεχνίας- φιλαναγνωσίας που διδάσκονται στο σχολείο.
Ζωγραφιές, ηχογραφημένα μηνύματα, βιντεάκια, τραγούδια και ποιήματα εμπνευσμένα από το βιβλίο, ένα πολύχρωμο χρωματιστό πάζλ από μικρά διαφορετικά κομμάτια, που συμπληρώνουν μια μεγάλη όμορφη και δημιουργική εικόνα όπως είναι και το βιβλίο της δημιουργού που είχαν τα παιδιά στην διάθεση τους να ανιχνεύσουν, να γνωρίσουν και να ανακαλύψουν.
Και βέβαια η χαρά τους απερίγραπτη όταν η συγγραφέας με μεγάλη προθυμία αποδέχθηκε την πρόσκλησή τους για επικοινωνία και συζήτηση την Τρίτη 5 Απριλίου σε μια ατμόσφαιρα εορταστική όπως ταιριάζει στην Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, που εορτάζεται στις 2 Απριλίου. Έβαλαν λοιπόν τα καλά τους, στόλισαν το σχολείο τους και αφού καλημέρισαν την κυρία Πριοβόλου, όπως αυτοί ξέρουν μουσικά, τη βομβάρδισαν με ερωτήσεις κάθε είδους για την προσωπική της ζωή, το συγγραφικό της έργο, το βιβλίο που διάβασαν, τα χρήματα που παίρνει, ερωτήσεις αυθόρμητες και πηγαίες που μπορούν να προβληματίσουν παιδιά που επιθυμούν να κάνουν το άγνωστο γνωστό, το καινούργιο, γνώριμο, φιλικό και ευπρόσδεκτο!
Βέβαια είχαν την τύχη με το μέρος τους γιατί η συγγραφέας είχε ένα ιδιαίτερο επικοινωνιακό χάρισμα καθώς με γλυκύτητα, ειλικρίνεια και εξομολογητική διάθεση σαν μητέρα στα παιδιά της όχι απλά απάντησε στις ερωτήσεις των μικρών μαθητών αλλά ξεδίπλωσε κυριολεκτικά τη δική της ζωή και εποχή αναφέροντας δυσκολίες που έζησε και περιστατικά που καθόρισαν κυριολεκτικά τη μελλοντική της πορεία. Η συγγραφή ήταν για την ίδια, όπως τόνισε, ένας τρόπος απελευθέρωσης, αντίδρασης
και αντίστασης στην αδικία αλλά και συντροφιά και καταφυγή.
Οι μαθητές την παρακολουθούσαν απορροφημένοι να εκδηλώνει την αγάπη της για τη συγγραφή, ένα πάθος που ολοφάνερα έβγαινε από την ψυχή της, και την αντίθεσή της στα καταναλωτικά αγαθά που κατακλύζουν τη σημερινή κοινωνία και οδηγούν σε μια «ψεύτικη ζωή», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και στο βιβλίο της. Στο τέλος οι μαθητές θέλοντας να την ευχαριστήσουν της αφιέρωσαν ένα τραγούδι για την αγάπη.
Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Πριοβόλου για την τιμή που μας έκανε να παραβρεθεί διαδικτυακά στο σχολείο μας αναβαθμίζοντας την καθημερινότητά μας και πλουτίζοντας τον πνευματικό μας κόσμο. Ελπίζουμε να συνεχίσει να γράφει με το ίδιο πάθος εμπνέοντας τους μαθητές μας, οι οποίοι έχουν ανάγκη από τέτοια πρότυπα στη δύσκολη εποχή μας. Ευχαριστούμε και τη μουσικό του σχολείου, Έλσα
Ιωαννίδου, που συνέβαλε στη διδασκαλία των τραγουδιών των μαθητών και τους συνόδευσε στο πιάνο.
Βιογραφικό της Ελένης Πριοβόλου:
“Είμαι η Ελένη Πριοβόλου, γεννημένη στο Αγγελόκαστρο Αιτωλίας. Θρεμμένη με τους μύθους και τα παραμύθια της γενέθλιας γης, τα πολυφωνικά άσματα της δημοτικής μουσικής, των μοιρολογιών και της Βυζαντινής υμνωδίας. Από σπόντα βρέθηκα να σπουδάζω πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο και τελικά μου άρεσε, αν και τώρα θαρρώ πως καμία επιστήμη δεν ταίριαζε στην ουτοπιστική μου ιδιοσυγκρασία. Βρήκα από πολύ νωρίς καταφύγιο στις λέξεις. Αυτό το εκμαγείο της κρυμμένης αλήθειας του κόσμου, φανερού και αφανούς. Εκεί ξεσπούσα τους φόβους μου, τις αναζητήσεις, τα οράματά μου. Αυτές με προστάτεψαν από την πεζή καθημερινότητα. Οι δικές μου λέξεις, από το πρωτόπλαστο παραμυθικό μου ιδεώδες, αλλά και οι λέξεις των συνοδοιπόρων δημιουργών, που μου προσέφεραν στιγμές αναγνωστικής απόλαυσης και με σημάδεψαν, αποτελούν συντροφιά και καταφυγή. Έτσι κυλούν τα χρόνια, γράφοντας παραμύθια και όνειρα για μικρούς και μεγάλους. Και αν καμιά φορά τα όνειρα γίνονται σκληρά και αν από τις λέξεις μου κυλάει το αίμα, αυτό γίνεται γιατί έτσι είναι ο κόσμος”.
