Σε μια σημαντική δράση συμμετείχαν μέλη της περιβαλλοντικής ομάδας του Μουσικού Σχολείου Βέροιας στο πλαίσιο του προγράμματος: “Παντού νερό, μα ούτε μια στάλα, για να πιούμε” το πρωί της Τετάρτης 17 Ιανουαρίου 2024 που στόχο είχε τη γνωριμία με το ποτάμι της Βέροιας, τον Τριπόταμο, αλλά και την ευαισθητοποίηση τους στο θέμα της προστασίας του.
Το ραντεβού δόθηκε το πρωί στην πλατεία Ωρολογίου και από εκεί οι μαθητές/τριες μετά από ενημερωτική συζήτηση για τον Τριπόταμο κατευθύνθηκαν στην Εβραϊκή συνοικία (Μπαρμπούτα) προκειμένου να πεζοπορήσουν στο παρόχθιο μονοπάτι του Τριπόταμου με τη συνοδεία της υπεύθυνης του προγράμματος, Μαρίας Κωστοπούλου, της συνεργάτιδας στο πρόγραμμα, Χαράς Σκουμποπούλου αλλά και του καθηγητή μουσικής, Σωτήρη Βλάχου, ο οποίος κατάγεται από την όμορφη παραλίμνια πόλη της Καστοριάς.
Από τη γέφυρα της Χάβρας (περιοχή Ολγάνου) – όπου έχει την έδρα του και ο Σύλλογος Φίλων και Αποφοίτων του Μουσικού Σχολείου Βέροιας – η ομάδα ξεκίνησε την παρόχθια πεζοπορία θαυμάζοντας την άγρια φυσική ομορφιά της περιοχής και αφουγκράστηκαν τους ήχους του ποταμιού που άλλοτε κυλούσε ορμητικά κι άλλοτε ήρεμα συνθέτοντας μια μοναδική μουσική συμφωνία. Η μόνη “παραφωνία” κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας ήταν τα απορρίμματα που υπήρχαν διασκορπισμένα σε ορισμένα σημεία. Τα μέλη της ομάδας δυσανασχετούσαν ιδιαιτέρως με το θλιβερό θέαμα που αντίκριζαν κατά διαστήματα κι εξέφραζαν τον προβληματισμό τους για την απερισκεψία, την ανωριμότητα την έλλειψη παιδείας όσων επιμένουν να μη σέβονται το περιβάλλον. Αυθόρμητα συνέλεγαν τα απορρίμματα που εντόπιζαν και καθάριζαν τον περιβάλλοντα χώρο.
Στο τέλος της περιπατητικής διαδρομής θαύμασαν την τοιχογραφία του Θέμη Κωνσταντινόπουλου με τίτλο «Η νύμφη της Βέροιας» στις όχθες του Τριπόταμου στη γέφυρα Θερμοπυλών που σκοπό έχει να συνενώσει τη μυθολογία του τόπου με την παράδοση και αγροκουλτούρα που αναπτύχθηκε στο πέρασμα των χρόνων μέσα από μια πιο σύγχρονη ματιά και να δώσει στον θεατή – επισκέπτη μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της ευρύτερης περιοχής της Ημαθίας, σύμφωνα με τη δήλωση του δημιουργού της. Αντλώντας έμπνευση από τη μυθολογία, το έργο αναπαριστά μια Νύμφη σε στιγμή χαλάρωσης δίπλα στον ποταμό συντροφιά με έναν νεροκότσυφα (το πουλί σύμβολο του ποταμού) που ξαποσταίνει κι αυτός πάνω στο χέρι της υπενθυμίζοντάς μας τη χαμένη αρμονία του ανθρώπου με το υπόλοιπο φυσικό περιβάλλον.
Ολοκληρώνοντας την εκπαιδευτική δράση τους τα μέλη της ομάδας εξέφρασαν τα ποικίλα συναισθήματα που γεννήθηκαν και προγραμμάτισαν τις επόμενες περιβαλλοντικές δράσεις.
