Η Ομάδα Φιλαναγνωσίας του Μουσικού Σχολείου Βέροιας διαβάζει το βιβλίο της Νένας Κοκκινάκη, «Μια σταγόνα ψέμα», Καστανιώτης, 2011 και γράφει ένα διαφορετικό τέλος για το βιβλίο στο πλαίσιο της δημιουργικής γραφής.
Μια σταγόνα ψέμα (ένα άλλο τέλος)
…Εκείνο το βράδυ,που διάβασε το ημερολόγιο της Ιωάννας,δεν μπορούσε να κοιμηθεί και προσπαθούσε να συλλάβει όλες τις πληροφορίες που μόλις είχε δεχτεί.Το άλλο πρωί, χτύπησε το κουδούνι. Η μαμά της, έτρεξε να ανοίξει. Ήταν μια κυρία με τον άνδρα της και το μωρό της αγκαλιά.Η κυρία είπε <<Γεια σας,είμαι η μητέρα της Ιωάννας,της ετεροθαλούς αδερφής της κόρης σας και η πρώην γυναίκα του άνδρα σας! Πήρα τις πληροφορίες και ήρθα για να σας γνωρίσω.>>
Η κυρία Εύα είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό και είπε τραυλίζοντας <<Περάστε>>.Τότε η κυρία Αφροξυλάνθη, όπως ονομαζόταν, της εξήγησε τα πάντα και της γνώρισε επίσης τον άνδρα της,τον κύριο Τάσο και την κόρη τους,την Ελενίτσα που ήταν ακόμα μωρό.Τότε, ήρθε όλη η οικογένεια,τους γνώρισαν και μετά η κυρία Εύα τηλεφώνησε στην Ιωάννα, λέγοντας ότι της έχει μια έκπληξη και πρέπει να έρθει αμέσως. Μόλις ήρθε η Ιωάννα και χτύπησε το κουδούνι,της άνοιξε η μαμά της. Η Ιωάννα έπεσε στην αγκαλιά της,καθώς είχε δει πολλές φωτογραφίες και μπορούσε να την αναγνωρίσε. Ύστερα, αποφασίστηκε να μένουν όλοι σε ένα μεγάλο σπίτι,καθώς ο κύριος Τάσος ήταν επιχειρηματίας και είχε πολλά χρήματα για ένα νέο σπίτι με πολλά δωμάτια,για να μένουν όλοι,αλλά και για ένα νέο τραπέζι, επειδή θα οργάνωναν ένα Χριστουγεννιάτικο δείπνο. Έτσι όλοι ήταν ευτυχισμένοι, σε μια μεγάλη οικογένεια. Νέλη Παπακυρίτση
…Ούτε που κατάλαβα πότε πέρασαν οι επόμενοι μήνες. Η Ιωάννα επέστρεψε από το Παρίσι και μαζί με την θεία της, την Μίρκα, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν μόνιμα, πλέον, στο σπίτι μας. Βέβαια, αρχίζω να υποψιάζομαι ότι η Ερατώ άρχισε να ζηλεύει λίγο την αδερφή μου, αλλά δεν με πολυνοιάζει. Με την Ιωάννα περνάμε υπέροχα. Έχουμε διπλανά δωμάτια και η θεία της μένει με την γιαγιά Κούλα στο απέναντι διαμέρισμα. Ο μπαμπάς είναι πολύ ευτυχισμένος που μένει, πια, με τις δύο «πριγκίπισσές» του. Η μαμά, που ήταν η υπεύθυνη για την μετακόμιση της Ιωάννας και της θείας Μίρκας, είναι πιο χαρούμενη από ποτέ. Όσο για εμένα, εγώ πετάω στα σύννεφα! Επιτέλους, έχω μια αδερφή που τόσο επιθυμούσα. Από εδώ και πέρα δεν θα τρώω μόνη μου με τη γιαγιά όταν θα επιστρέφω από το σχολείο, ο μπαμπάς θα γυρίζει πιο νωρίς από το φροντιστήριο και θα μπορώ, επιτέλους, να μοιράζομαι τα μυστικά μου με κάποιον άνθρωπο που εμπιστεύομαι. Το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα…
Ραφαέλα Μ.
…………………………………………
Μια σταγόνα ψέμα (ένα άλλο τέλος)
Περνούσαν οι μέρες και ένα γεγονός έφερε στην οικογένεια θλίψη. Η θεία Μίρκα πέθανε. Μάλλον πέθανε επειδή ήρθε η ώρα της, δεν έμαθαν ποτέ. Έτσι η Ιωάννα μετακόμισε στο σπίτι της κυρίας Εύας και του πατέρα της. Η Μαργαρίτα χάρηκε πολύ που θα μοιράζονταν το δωμάτιο με την αδελφή της. Ακόμα έφτιαξαν ένα δωμάτιο στην κυρία Κούλα για να μην πηγαινοέρχεται από το σπίτι της στο σπίτι τους. Όλα ήρθαν στη θέση τους μετά την μετακόμιση και προσπάθησαν να ξεχάσουν τον θάνατο της θείας Μίρκας για να μην τους χαλάει την διάθεση. Γιατί κάθε εμπόδιο που μας «πετάει» η ζωή πρέπει να το προσπερνάμε.
Κυριακή Ν.
………………………………………..
…Ούτε που κατάλαβα πότε πέρασαν οι επόμενοι μήνες. Η Ιωάννα επέστρεψε από το Παρίσι και μαζί με την θεία της, την Μίρκα, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν μόνιμα, πλέον, στο σπίτι μας. Βέβαια, αρχίζω να υποψιάζομαι ότι η Ερατώ άρχισε να ζηλεύει λίγο την αδερφή μου, αλλά δεν με πολυνοιάζει.
Με την Ιωάννα περνάμε υπέροχα. Έχουμε διπλανά δωμάτια και η θεία της μένει με την γιαγιά Κούλα στο απέναντι διαμέρισμα. Ο μπαμπάς είναι πολύ ευτυχισμένος που μένει, πια, με τις δύο «πριγκίπισσές» του. Η μαμά, που ήταν η υπεύθυνη για την μετακόμιση της Ιωάννας και της θείας Μίρκας, είναι πιο χαρούμενη από ποτέ. Όσο για εμένα, εγώ πετάω στα σύννεφα! Επιτέλους, έχω μια αδερφή που τόσο επιθυμούσα. Από εδώ και πέρα δεν θα τρώω μόνη μου με τη γιαγιά όταν θα επιστρέφω από το σχολείο, ο μπαμπάς θα γυρίζει πιο νωρίς από το φροντιστήριο και θα μπορώ, επιτέλους, να μοιράζομαι τα μυστικά μου με κάποιον άνθρωπο που εμπιστεύομαι. Το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα…
………………………………………..
Μια σταγόνα ψέμα (ένα άλλο τέλος)
Περνούσαν οι μέρες και ένα γεγονός έφερε στην οικογένεια θλίψη. Η θεία Μίρκα πέθανε. Μάλλον πέθανε επειδή ήρθε η ώρα της, δεν έμαθαν ποτέ. Έτσι η Ιωάννα μετακόμισε στο σπίτι της κυρίας Εύας και του πατέρα της. Η Μαργαρίτα χάρηκε πολύ που θα μοιράζονταν το δωμάτιο με την αδελφή της. Ακόμα έφτιαξαν ένα δωμάτιο στην κυρία Κούλα για να μην πηγαινοέρχεται από το σπίτι της στο σπίτι τους. Όλα ήρθαν στη θέση τους μετά την μετακόμιση και προσπάθησαν να ξεχάσουν τον θάνατο της θείας Μίρκας για να μην τους χαλάει την διάθεση. Γιατί κάθε εμπόδιο που μας «πετάει» η ζωή πρέπει να το προσπερνάμε.
Οι ζωγραφιές των μαθητών
Δείτε εδώ τη διαδικτυακή συνάντηση με τη συγγραφέα με αφορμή την ανάγνωση του βιβλίου της.
Κι εδώ η επιστολή της κ. Κοκκινάκη προς την υπεύθυνη της ομάδας φιλαναγνωσίας του Μουσικού Σχολείου Βέροιας, Ιντζεβίδου Κυριακής.
Αγαπητή μου Κική,
